Make Mine Music was de eerst naoorlogse Disney Classic, bestaande uit tien korte verhalen. Door te kiezen voor een bundeling van korte filmpjes was de productietijd korter, waardoor de film eerder in de bioscopen gedraaid kon worden. En uiteraard betekende een korter productieproces ook een besparing op de kosten, zoals eerder al genoemd. Op 20 april 1946 verscheen de film dan voor het eerst op het witte doek in New York. Make Mine Music bestaat uit de volgende tien fragementen: The Martins and the Coys, Blue Bayou, All the Cats Join In, Without You, Casey at the Bat, Two Silhouettes, Peter and the Wolf, After You've Gone, Johnny Fedora and Alice Bluebonnet en The Whale Who Wanted to Sing at the Met. Walt wist diverse, voor die tijd, populaire artiesten te strikken voor hun muzikale bijdrages.
Make Mine Music opent met de short getiteld The Martins and the Coys, met muziek van The King's Men. Het verhaal gaat over twee ruziënde families, die tegenover elkaar wonen. Maar hoe loopt het af, wanneer een man van de ene familie verliefd is geworden op een vrouw van de andere familie? Op 18 juni 1954 is dit filmfragment opnieuw uitgebracht (in Amerika) als short. Later werd dit fragment controversieel bevonden, in verband met het overmatig wapengebruik, hierdoor is op onder andere de Amerikaanse uitgaves van VHS en DVD deze short in zijn geheel verwijderd, een aantal Europese uitgaves bevatten dit fragment wel.
Het fragment Blue Bayou was oorspronkelijk bedacht voor Fantasia. Een majestueuze kraanvogel daalt neer in de bayou onder begeleiding van de medlodie van Claude Debussy's Clair de Lune. Echter haalde dit fragment de eindversie van Fantasia niet en belande op de plank. Uiteindelijk werd het idee weer opgepakt voor Make Mine Music. Debussy's muziekstuk werd vervangen door Blue Bayou, gezongen door het Ken Darby Chorus.
Blue Bayou wordt gevolgd door All the Cats Join In, een potloodanimatie van jongeren die de jitterbug dansen op de opzwepende klanken van Benny Goodman and his Orchestra. Ook deze short ontsnapte niet aan de censuur, latere uitgaves bevatten wel de short, maar een fragment waar een van de vrouwelijke figuren de douche uitrent is later aangepast, zodat er wat minder bloot te zien is.
Andy Russel zingt Without You (a Ballad in Blue), waarbij de tekst uit een liefdesbrief komt. De regen wast tekeningen tegen het raam, waarbij de tekeningen de tekst van het lied vertellen.
In Casey at the Bat zien we het treurige verhaal van de ijdele Casey, een baseballspeler die nooit een bal mist. Wanneer het de beurt is aan Casey gaat hij vol vertrouwen klaarstaan, maar komt er dan achter dat hij geen bal meer kan raken en verliest. Dit verhaal is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Ernest Thayer, gebracht door Jerry Colonna. Op 16 juli 1954 kon het Amerikaanse opnieuw het verhaal van Casey zien, toen deze opnieuw uitgebracht werd als short.
In Two Silhouettes zijn we balletuitvoering op een lied van Dinah Shore. Voor dit fragment werd een live-action opname van het ballet gemaakt. Hierbij huurde Walt opnieuw Tania Riabouchinska en David Lichine in, twee dansers die al eerder model stonden voor de Urendans in Fantasia.
Het zevende fragment is misschien ook wel het meest bekende fragment van Make Mine Music, namelijk Prokofjevs Peter and the Wolf. Peter gaat op jacht naar de wolf, samen met een eend, een kat en een vogel. Ieder personage wordt vertegenwoordigd door een specifiek instrument, waaronder het strijkkwartet voor Peter, de fluit voor Sacha de vogel, de hobo voor Sonia de eend, de klarinet voor Ivan de kat, de fagot voor Peters opa en de pauken voor de jagers. In 1955, op 14 september, kon het Amerikaanse publiek opnieuw genieten van de avonturen van Peter, toen werd de film nogmaals uitgebracht, dit keer als zelfstandige short.
Het Benny Goodman Quartet verzorgd de muziek van de short After Your Gone. Een surrealistische stukje film, waarbij de instrumenten op het ritme van de muziek tot leven komen.
Johnny Fedora and Alice Bluebonnet is het een-na-laatste filmpje en verteld het verhaal van twee hoeden die in de etalage van een hoedenwinkel verliefd op elkaar worden. Op een dag scheiden hun wegen, zouden ze elkaar alsnog terugvinden? De muziek was afkomstige van The Andrews Sisters. In Amerika werd dit fragment als short heruitgebracht op 21 mei 1954.
Afsluitend zien we het verhaal van Willie de walvis met een prachtige operastem, in de short The Whale Who Wanted to Sing at the Met. Zijn droom is dan ook dat hij ooit mag zingen in the Met (Metropolitan Opera, New York). Een impresario die, door het grote nieuws van de zingende walvis, op jacht gaat naar Willie, heeft het vermoeden dat hij één of misschien zelfs drie operazangers heeft ingeslikt. Helaas voor Willie zal zijn droom nooit uitkomen, wanneer een harpoen op hem afgeschoten wordt. Nelson Eddy vertolkte alle stemmen, zowel zang als gesproken tekst, in deze short.
Hoewel de film Make Mine Music al in 1949 in de Brusselse bioscopen te zien was geweest, duurde het tot de kerstweek van 1953 voordat de Nederlandse bezoekers de film met eigen ogen konden zien. Het lijkt erop dat destijds de film in Nederland al gecensureerd was, aangezien er veelal gesproken wordt over negen fragmenten, in plaats van tien. De film was, zoals de voorgangers, nagesynchroniseerd in het Nederlands, onder regie van Cruys Voorbergh.
Na de filmvertoning in de bioscoop verdween de film een beetje in de vergetelheid voor het Nederlandse publiek. Disney koos ervoor om de film niet meer opnieuw te releasen in de bioscopen. In de videotheek verscheen enkel een huurvideo onder de Nederlandse titel De Speeldoos. Dit is tevens ook de enige Nederlandse release op VHS. Op koopvideo, DVD en Blu-Ray is de film nooit uitgebracht in Nederland. Zelfs binnen Europa is deze film moeilijk verkrijgbaar. Enkele landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Denemarken kregen de film, inclusief The Martins and the Coys, op DVD, helaas zonder Nederlandse taal of ondertiteling. Op het moment van schrijven is Make Mine Music, zelfs in Amerika, één van de weinige Disney Classics die niet in de catalogus van Disney+ staat. Dit verklaart dan ook direct waarom dit één van de onbekendere Disney Classics is.
Echter zullen vele Disney-fans wel enkele shorts herkennen. Zo is Peter en de Wolf en Willie de Zingende Walvis in Nederland wel op VHS uitgegeven, samen met andere shorts die overigens niet afkomstig waren uit Make Mine Music.
Verzamel je Disney films op DVD? Dan mag deze klassieker uiteraard niet ontbreken. Make Mine Music op DVD is te koop bij onder andere Amazon.com.
‘(betaalde link)’, ‘#advertentie’
Bronnen: D23.com, Disneyinfo.nl en Delpher.nl
