Alice & the Queen of Hearts: Back to Wonderland heeft een zeer moderne ondertoon en is een levendig eerbetoon aan
Alice in Wonderland, Disney's geanimeerde meesterwerk dat in 1951 werd uitgebracht. Dit is een kans om terug te blikken op de oorspronkelijke inspiratie achter de nieuwste Walt Disney Studios Park-productie
EEN PROJECT DAT MEER DAN 100 JAAR OUD ISHet boek van Lewis Carroll, Alice's Adventures in Wonderland, had altijd een speciale plek in Walt Disney's hart. Toen hij in de zomer van 1923 in Los Angeles aankwam, had hij een heel speciaal project in zijn bagage, waarvan hij hoopte dat het het Amerikaanse publiek zou overtuigen. Het was een zeer originele hervertelling van dit verhaal, waarin een echt meisje een tekenfilmwereld betreedt. Dit nieuwe concept sloeg in als een bom en viel in de smaak bij een van de beste producenten van die tijd, Margaret Winkler, die de carrière van Felix the Cat al had gelanceerd.
Het contract dat ze tekende met Walt en Roy Disney was zeker niet onbelangrijk. Het maakte de weg vrij voor de creatie van de toekomstige hitserie Alice Comedies, waar de Disney Brothers Cartoon Studio later beroemd om werd. Bovenal markeerde het de geboorte van The Walt Disney Company op 16 oktober 1923.
Deze iconische serie is ook een bewijs van Walts vermogen om vanaf het begin een klassiek verhaal te nemen en het volledig opnieuw te bekijken door middel van animatiekunst.
De fantasie en het visuele potentieel van de originele roman lenen zich er bijzonder goed voor om tot leven te worden gebracht in tekenfilms, waar alles mogelijk is. Na het succes van Alice Comedies stopte Walt Disney daar niet.
Al in 1933 plande hij om Alice's Adventures in Wonderland om te zetten in een speelfilm, nog steeds gebaseerd op het concept van een live actrice die een wereld van tekenfilms betreedt. Voor de titelrol overwoog hij de bekende ster Mary Pickford te casten, en vervolgens Ginger Rogers in 1945, en Luana Patten, de jonge actrice in Fun and Fancy Free (1947). Pas eind 1947, na een lange draagtijd voor zowel het scenario als het ontwerp, besloot Walt officieel om aan een volledig geanimeerde verfilming te beginnen.
"IN EEN WERELD VAN MIJN EIGEN"Ondanks de fantasie-elementen presenteert Lewis Carroll nog steeds een heel specifieke denkbeeldige wereld, en het zou Walt Disney en zijn artiesten meerdere jaren en vele pogingen kosten om de juiste balans te vinden tussen trouw blijven aan het originele materiaal en creatieve vrijheid.
Er werden een aantal scenario-opties onderzocht, waarvan sommige ver verwijderd waren van de roman. Een versie uit 1945 onderzocht het idee dat Alice's kat, Dinah, die eerst het Witte Konijn achtervolgde, vervolgens werd getransformeerd in de Cheshire Cat toen ze Wonderland binnenkwam. De bekende sciencefictionschrijver Aldous Huxley werd datzelfde jaar ook geraadpleegd en stelde nog een heel andere aanpak voor, waarbij Lewis Carroll de hoofdpersoon werd.
Uiteindelijk koos Walt een scenario dat dichter bij de originele roman lag, met de nadruk op de meest iconische personages en scènes in het verhaal en met toevoeging van bepaalde elementen uit de tweede roman over Alice, getiteld Through the Looking Glass, zoals de tweeling Tweedle Dee en Tweedle Dum en de Walrus en de Carpenter.
Hoewel de eerste ontwerpexperimenten van Disney-kunstenaars dicht bij de originele illustraties van John Tenniel bleven, werd de visuele identiteit van de film uiteindelijk verzorgd door de kunstenares Mary Blair, die zich had onderscheiden met haar werk aan Saludos Amigos (1942) en The Three Caballeros (1944). Walt was vooral gecharmeerd van de heldere, kleurrijke, naïeve aanpak van de film en stond erop dat zijn merk zo zichtbaar mogelijk was in de film. Dat gezegd hebbende, is het mogelijk dat Salvador Dali, die in 1946 met Disney werkte aan de korte film Destino, ook enige invloed had op enkele surrealistische elementen in de film.
Illusies van schaal, perspectief en kleur zijn typerend voor de film en zijn met name duidelijk zichtbaar in Disneyland Parijs in de Fantasyland-zone geïnspireerd op Alice in Wonderland, met March Hare Refreshments en de Mad Hatter's Tea Cups, die herinneren aan het theekransje, en Alice's Curious Labyrinth, dat doet denken aan het landgoed van de Queen of Hearts, en niet te vergeten The Small Cottage of Toys met zijn windvaan die zo gek is dat je niet weet waar de vier windrichtingen zijn!
En het is dezelfde eigenzinnige, zelfs ronduit dolle geest die je zult vinden in de sets en kostuums van de gloednieuwe show Alice & the Queen of Hearts: Back to Wonderland.
EEN MUZIKAAL WONDERLANDMuziek speelt een essentiële rol in Alice in Wonderland. Laten we niet vergeten dat Lewis Carroll zijn roman al had doorspekt met kinderliedjes en songteksten die de auteurs en componisten van de film direct inspireerden.
Er werden maar liefst veertig liedjes overwogen tijdens het proces, waarvan er uiteindelijk zo'n vijftien werden gekozen, waarmee het een van de Disney-klassiekers werd met het hoogste aantal liedjes.
Het was Frank Churchill, die verantwoordelijk was voor een groot deel van de muziek in Sneeuwwitje en de zeven dwergen en Dumbo, die de muzikale basis van de film legde in 1939, en hoewel geen van zijn suggesties de uiteindelijke versie haalde, kwamen twee van zijn melodieën terecht in Peter Pan (1953), waarvan er één "The Second Star to the Right" werd en de andere het beroemde Crocodile-thema.
Tot slot waren het, net als bij Assepoester, schrijvers en componisten van Tin Pan Alley, New Yorks beroemde broedplaats voor muzikanten, die de meeste liedjes voor Alice in Wonderland schreven, met name Sammy Fain en Bob Hilliard. Mack David, Al Hoffman en Jerry Livingston werden allemaal door Walt geraadpleegd terwijl ze nog aan Assepoester werkten om hun expertise te leveren voor een belangrijke scène in de film, het beroemde Tea Party, waar ontwerpers destijds mee worstelden. Na het bekijken van een vroege versie, kwam Mack David op het idee van een "unbirthday" die een reden zou bieden voor dit heel speciale tea party, samen met een flinke portie absurditeit en waanzin die kenmerkend zijn voor de Mad Hatter. Het enige dat nog restte was het schrijven van het liedje, dat een essentieel onderdeel van de film zou worden.
Deze surrealistische wereld, gekke personages, een origineel ontwerp en onvergetelijke muziek kwamen allemaal samen om de makers van de show Alice & the Queen of Hearts: Back to Wonderland te inspireren, die een moderne draai geeft aan al deze favorieten.
Nog meer reden om nieuwsgierig te zijn...