Het originele verhaal was geschreven door Charles Perrault. Walt Disney koos voor de tweede keer voor een verhaal van Perrault, eerder gebruikte hij namelijk al het verhaal van Assepoester. Doornroosje is een dochter van Koning Stefan en zijn vrouw. Malafide spreekt een vloek over haar uit, dat ze haar vinger zal prikken aan een spinnenwiel op haar zestiende verjaardag. Wanneer ze haar vinger prikt, zal ze in slaap vallen. Alleen een echte liefdeskus kan de vloek verbreken.


Met een budget van ruim 6 miljoen Dollar was het, op dat moment, de duurste tekenfilm ooit gemaakt door de Disney Studio’s. Onder andere de keuze voor een speciale tekenstijl zorgde ervoor dat de productiekosten hoger waren dan normaal. Ondanks dat de film erg kostbaar was om te maken, was dit geen garantie voor succes. Tijdens de eerste release was de film niet bepaald een succesnummer, mogelijk door de bijzondere tekenstijl en wat klassiekere muziekkeuze. Bij latere releases werd de film meer gewaardeerd door het publiek en kreeg ondertussen een grote schare fans.


Doornroosje is kenmerkend door een unieke tekenstijl. Deze tekenstijl is van Eyvind Earle. Hij had al sinds 1934 vele malen gesolliciteerd bij de Disney Studio’s, maar werd pas in 1951 aangenomen. Walt wilde specifiek de stijl van Eyvind terugzien in de film Doornroosje, een droom die uitkwam voor Eyvind. Eerder zag hij al dat de concepttekeningen door bijvoorbeeld Mary Blair gemaakt werden, maar dat de uiteindelijk film te veel afweek van die specifieke tekenstijl. Dit keer wilde hij per se dat Doornroosje eruit zou zien als een bewegende schilderij van Eyvind Earle. Niet alle tekenaars waren te spreken over deze bijzondere tekenstijl, die veel drukker en gestileerder was dan wat ze normaal gebruikten. Marc Davis, die verantwoordelijk was voor Prinses Aurora en Malafide, en Milt Kahl, verantwoordelijk voor Prins Filip, zagen overigens wel een leuke uitdaging in deze speciale tekenstijl. Eyvind was zelf verantwoordelijk voor diverse achtergronden, waarbij hij vele panorama’s maakte. Sommige waren zelfs wel meer dan vier meter lang.


Walt had de opdracht gegeven dat, ongeacht hoelang het duurde, iedere tekening een echt kunstwerk moest zijn. Dit was voor de ruim 300 Disney artiesten die aan de film werkten een enorme uitdaging. Er waren hele specifieke eisen aan bijvoorbeeld de dikte van de potloodlijnen. Maar ook de kleurkeuze van Eyvind moest goed uit de verf komen. Zo had het Disney Paint Lab nieuwe kleurtinten ontwikkeld met speciale toevoegingen. Hierdoor kregen de kleurpigmenten een extra glans die niet eerder te zien was in een animatiefilm.


De muziek van Doornroosje is onder andere gebaseerd op de muzikale werken van Tsjaikovski’s balletversie van het verhaal. George Burns was de man achter de muziek van de film. Hij dirigeerde het Berlijnse Symfonie Orkest tijdens de muziekopnames in 1958 in Duitsland. De opnames vonden daar plaats, aangezien de studio beschikte over een state-of-the-art apparatuur. De film werd genomineerd voor een Oscar voor Beste Muziek, maar helaas ging de prijs naar een andere film.


Voor de juiste stem voor Doornroosje was Walt al meer dan drie jaar op zoek. Mary Costa, ontdekt op een feestje waar ze een optreden gaf, deed auditie voor de rol. Walt koos haar als de perfecte stem voor Doornroosje. Het duurde echter twee jaar voordat Mary Walt ontmoette. Walt wilde namelijk niet beïnvloed worden door Mary als persoon en wilde enkel haar stem horen tijdens de productie van de film. Na de film werd Mary bekend als operazangeres. De stem van Malafide is geen onbekende onder de Disneyfans. Eleanor Audley sprak eerder namelijk al de rol van Lady Tremaine in, in de film Assepoester en was later ook te horen als Mme. Leota in The Haunted Mansion. Ook Flora’s stem werd ingesproken door een bekende Disney stem. Verna Felton was eerder al verantwoordelijke voor de stem van de Hartenkoningin in Alice in Wonderland en de Goede Fee in Assepoester, maar daarnaast ook nog andere stemmen in verschillende films.


De première vond plaats op 29 januari 1959 in speciaal geselecteerde bioscoopzalen in Amerika. De filmzaal moest namelijk wel beschikken over de juiste apparatuur, aangezien de film opgenomen was in het brede formaat beeld Technirama 70 en de soundtrack was een zes-track stereogeluid. De film maakte zijn debuut in Nederland met de kerstperiode van 1959. Bioscoop ASTA in Den Haag vertoonde de film als enigste in Nederland de film in zijn originele 70 mm formaat. De Nederlandse dialoogregie van de nasynchronisatie was in handen van Wim Povel en zoals gebruikelijk vonden de opnames plaats in de Polygoon-Profilti studio’s.


Na de bioscoopreleases verscheen de film in de videotheken onder de titel Doornroosje. De film had als ondertitel De Schone Slaapster, wat op latere VHS uitgaves ook nog terugkeert op de cover. De eerste koopvideo verschijnt in de jaren ’90. De laatste keer is de film op VHS verschenen in 2000.


In 2002 verscheen de film voor het eerst op DVD. Deze uitgave verscheen in de daarop volgende jaren samen met andere Disneyfilms in boxsets, zoals Disney’s Schoonheden en Prinsessen Parade. In oktober 2008 verschijnt een Platinum Edition van de film op DVD. Naast een dubbel-DVD in een normale DVD-verpakking verschijnt er ook een Collector’s Edition. Het gaat hier om dezelfde DVD-uitgave, aangevuld met een boekje over de film, samen verpakt in een prachtige vormgegeven kartonnen boekcover, geïnspireerd op het boek in de film. In 2014 is de meest recente DVD-versie verschenen.


De film is ook op Blu-Ray verkrijgbaar. De eerste uitgave verscheen gelijktijdig met de Platinum Edition van de DVD in 2008. De Blu-Ray die momenteel verkrijgbaar is, is voor het eerst uitgegeven in 2014, welke maar uit 1 Blu-Ray bestaat en het tweede schijfje met extra bonusmateriaal, welke zijn voorganger wel had, niet heeft. De film is ook beschikbaar op Disney+.


Verzamel je Disney films op DVD en Blu-Ray? Dan mag deze klassieker uiteraard niet ontbreken. Doornroosje op DVD en Blu-Ray is te koop bij onder andere Bol.com.
Bronnen: D23.com, Delpher.nl en Disneyinfo.nl